K-PSOSW nr 1
im. L.Braille'a
w Bydgoszczy

Wyszukiwarka

E-dziennik

EEG Digi Track Biofeedback to nowoczesna aparatura medyczna umożliwiająca trening mózgu w celu poprawienia jego efektywności i uzyskania kontroli nad procesami fizjologicznymi zachodzącymi w naszym organizmie, zwykle niedostępnymi dla naszej świadomości. Stosując EEG Biofeedback możemy polepszyć czynność bioelektryczną mózgu. Stwarza to duże możliwości w leczeniu zaburzeń neurologicznych, psychosomatycznych, psychiatrycznych. Biofeedback, czyli biologiczne sprzężenie zwrotne, oznacza możliwość modyfikowania procesu fizjologicznego i nadawania mu pożądanego kierunku, poprzez podawanie bezpośrednich informacji zwrotnych dotyczących parametrów tego procesu. Elementy graficzne zapisu EEG są przedstawione za pomocą częstotliwości (Alfa, Beta 1, Beta 2 Theta, Delta), amplitudy, kształtu, kierunku.
Zastosowanie kliniczne systemu EEG Biofeedback polega na regularnym pomiarze funkcji fizjologicznych połączonych z treningiem samokontroli, co w efekcie wprowadza w obszar świadomej kontroli poszczególne reakcje fizjologiczne, takie jak: praca serca, ciśnienie krwi, rytm oddychania itp. Dzięki treningowi może się nauczyć panowania nad poszczególnymi funkcjami organizmu, kierowanymi przez autonomiczny układ nerwowy. Celem treningów EEG Biofeedback jest osiągnięcie takiego stanu mózgu, aby wytworzyć utrwalony odpowiedni wzorzec reagowania – tak zoptymalizować pracę mózgu, by przy jednoczesnej relaksacji posiadać umiejętność pełnej koncentracji. Zasada działania EEG Biofeedback polega na komputerowej analizie zapisu EEG pacjenta, podłączonego poprzez elektrody do systemu. Pacjent kontroluje przebieg wideogry wyłącznie poprzez swoje myśli. Podczas treningu terapeuta dostraja pożądane parametry fal mózgowych pacjenta tak, by zasymulować powstawanie nowych korzystnych wzorców lub hamować te niewłaściwe. Spektrum wskazań do treningu EEG Biofeedback jest bardzo szerokie. Mogą z niego korzystać zarówno ludzie zdrowi, którzy chcą poprawić efektywność pracy mózgu, zmniejszyć poziom stresu, jak również osoby z różnymi schorzeniami OUN, chorobami narządowymi lub zaburzeniami psychosomatycznymi. Metoda ta jest szczególnie przydatna w terapii dzieci.
Treningi:
- wyciszają
- poprawiają koncentrację uwagi
- poprawiają umiejętność skupienia uwagi na pracy
- usprawniają motorykę poprzez pobudzanie poszczególnych okolic mózgu
- poprawiają mowę
Ilość treningów zależy od dysfunkcji. U dorosłego przeciętnie do 20 treningów – (2x w tygodniu). U dzieci niepełnosprawnych 40 – 50 treningów najlepiej zawsze tego samego dnia tygodnia i o tej samej godzinie. Często po 7 – 8 treningach następuje załamanie. Należy to przetrwać i kontynuować treningi, aby nastąpiła poprawa.

 

1. Masaż tkanek głębokich - polega na warstwowej pracy tkankowej, prowadzącej do rozluźnienia nieprawidłowych napięć w ciele. Metoda pozwala bardzo skutecznie wpłynąć na stan napięcia mięśniowego i powięziowego przy dysfunkcjach narządu ruchu i wadach postawy.
2. Pinoterapia to metoda nieinwazyjnego stymulowania punktów, czy też obszarów na skórze człowieka przy pomocy gwoździ nazywanych pinami. Sama metoda zaliczana jest do terapii odruchowych bazujących na stymulowaniu procesów naprawczych organizmu. Może być stosowana w leczeniu wielu schorzeń i urazów zarówno ortopedycznych, neurologicznych uczniów Ośrodka.
3. Kinesio Taping - polega na aplikacji specjalnej, elastycznej taśmy na ciele dziecka. Wpływa to korzystnie na organizm poprzez miejscowe działanie na skórę i mięśnie. Dzięki tej metodzie można uzyskać zmniejszenie bólu mięśni i stawów oraz poprawę mikrokrążenia.
4. Terapia manualna - Zajmuje się dokładnym badaniem i leczeniem zaburzeń w układzie ruchu. Wykorzystuje techniki manualne i ćwiczenia, dopasowane indywidualnie do dysfunkcji uczniów. Pomaga przywrócić prawidłowe wykonywanie złożonych aktów ruchowych, postawnych i oddechowych.
5. Terapia czaszkowo-krzyżowa (CST) - to metoda delikatnej terapii manualnej i subtelnej pracy z ciałem, gdzie głównym zadaniem jest równoważenie i wyciszenie organizmu. Praca tą metodą polega na odczytywaniu sygnałów płynących z ciała, dzięki czemu terapeuta wspomaga proces leczenia. Doskonale nadaje się dla dzieci znerwicowanych, z zaburzeniami koncentracji, bólami głowy, zaburzeniami snu czy zespołem przewlekłego zmęczenia.
6. NDT-Bobath - Jest metodą neurofizjologiczną, nieinwazyjną. Stosuje się ją z powodzeniem u wcześniaków, niemowląt i dzieci starszych z zespołami neurologicznymi, ortopedycznymi, genetycznymi oraz z opóźnionym rozwojem ruchowym. Podstawowym założeniem tej terapii jest przygotowanie do możliwie samodzielnego funkcjonowania.
Metoda NDT-Bobath nie przedstawia konkretnych zestawów ćwiczeń.
Postępowanie opiera się na wnikliwej analizie problemu klinicznego, dokładnej ocenie rozwoju psychomotorycznego. Wszystkie ruchy muszą być kontrolowane rękami terapeuty poprzez manipulacje punktami kluczowymi, którymi są głowa, obręcz barkowa i miedniczna.
Ważna jest również kontynuacja pracy terapeuty poza gabinetem, która związana jest z prawidłowym wykonywaniem zabiegów pielęgnacyjnych, karmieniem,
noszeniem dziecka, czy zabawą z nim, która ułatwia dziecku prawidłowy rozwój. Rodzaj wykonywanych ćwiczeń oraz ich tempo i rytm terapeuta dobiera indywidualnie do każdego dziecka.
Podstawą jest przygotowanie do ruchu tzn.:
* Odpowiednie przygotowanie napięcia mięśniowego (obniżanie napięcia wzmożonego i podwyższanie obniżonego)
* Utrzymanie prawidłowego zakresu ruchu w stawach, zapobieganie przykurczom i deformacjom
* Hamowanie nieprawidłowej aktywności odruchowej i odruchów patologicznych
* Wykonywanie prawidłowych ruchów poprzez stymulację odpowiednich punktów kluczowych
7. Metoda Vojty - Metoda Vojty nazywana też metodą neurofizjologiczną co znaczy, że ma ona swoje podstawy w neurologii połączonej z prawidłowym rozwojem człowieka. Jest to diagnostyczno-terapeutyczna metoda bazująca na odruchowej lokomocji. Metoda ta nie polega na ćwiczeniu motorycznych funkcji , takich jak chwytanie, czworakowanie czy chodzenie, ale na stymulacji mózgu do uaktywnienia zakodowanych, wrodzonych wzorców (które posiada każdy człowiek) i przeniesienia tej aktywności na mięśnie posturalne w postaci skoordynowanych ruchów. Bo przecież „Motoryka jest uzewnętrznieniem pracy ośrodkowego układu nerwowego” jak pisał prof. Henner.Po terapii metodą Vojty pacjent uzyskuje lepszy dostęp do tych wzorców w swojej motoryce spontanicznej.
Terapia metodą Vojty może być prowadzona od dnia narodzin i stosowana u dzieci z:
* Zaburzeniami Ośrodkowej Koordynacji Nerwowej (ZOKN)
* Mózgowym Porażeniem Dziecięcym (MPD)
* asymetrią ułożeniową
* wadami postawy
* uszkodzeniami splotu barkowego
* przepukliną oponowo- rdzeniową
* wadami genetycznymi
8. Masaż Shantala - Masaż Shantala jest starożytną techniką masażu niemowląt jak i dzieci, wprowadzoną przez francuskiego położnika Frèdèrick Leboyerna.
Regularne masowanie ma bardzo pozytywny wpływ na dziecko, jak również na jego matkę czy innego członka rodziny. Ten rodzaj masażu może wykonywać każdy z łatwością, a jego technika jest prosta do nauczenia.
Masaż Shantala przede wszystkim :
• zwiększa wydzielanie endorfin
• wzmacnia więź pomiędzy rodzicami , a dzieckiem
• łagodzi niepokój, ból poprzez zmniejszenie wytwarzania kortyzolu
• rozwija wzajemne zaufanie
• daje poczucie pewności rodzicom
• rozwija zdolność pozawerbalnego porozumiewania się- wyrażanie uczuć poprzez
dotyk
• uczy czerpania przyjemności z dotyku,
a także wywiera pozostałe działanie masażu takie jak :
• wobudzenie krążenia
• wzmocnienie układu odpornościowego
• wspomaganie rozwoju neurologicznego i motorycznego
• stymulację propriocepcji
• wspomaganie koordynacji mięśniowo- nerwowej
9.Trójpłaszczyznowa manualna terapia wad stóp u dzieci
Autorką tej metody jest Barbara Zukunft-Huber, która dzięki kilkudziesięcioletniemu
doświadczeniu w pracy z dziećmi odkryła wiele prawidłowości dotyczących rozwoju kończyn dolnych. W wyniku tego opracowała własną terapię , która uwzględnia naturalny i
fizjologiczny proces kształtowania się stóp niemowlęcia bez ograniczania jego spontanicznej aktywności.
Metoda ta traktuje wady stóp nie jako problem lokalny, ale również jako zaburzenie
dotyczące całego ciała. Wady stóp mogą bowiem wynikać np. z:
- z asymetrii w ułożeniu ciała dziecka
- niewłaściwego rozwoju stawów biodrowych,
- czy też z zaburzeń o podłożu neurologicznym.
Dzięki tej metodzie można leczyć problemy takie jak:
• stopa płasko-koślawa
• stopa końsko-szpotawa
• stopa szpotawa
• stopa końska
• stopa piętowa
• ograniczenia w obrębie stawów biodrowych
• kombinacje powyższych problemów
10. Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna - U dzieci i młodzieży z dysfunkcją wzroku brak jednego ze zmysłów lub jego nieprawidłowe funkcjonowanie w sposób istotny może niekorzystnie wpływać na kształtowanie się sylwetki. Badanie postawy ciała u osób z wadą wzroku wskazują na częste występowanie zaburzeń w układzie kostno-mięśniowym . Świadomość tego faktu oraz znajomość jaka wada postawy najczęściej występuje u dziecka pozwala nauczycielowi wychowania fizycznego na odpowiednie zaprogramowanie ćwiczeń kompensacyjnych i korekcyjnych oraz ćwiczeń ogólnie usprawniających. Oprócz typowych ćwiczeń korygujących wady postawy w naszym Ośrodku prowadzone są specjalistyczne metody rehabilitacyjne , które prowadzone są przez grupę fizjoterapeutów i rehabilitantów.