120. rocznica urodzin Szczepana Jankowskiego – wybitnego absolwenta K-PSOSW nr 1 im. L. Braille’a w Bydgoszczy

Warto nadmienić, iż 26 grudnia 2020 roku przypada 120. rocznica urodzin jednego
z najwybitniejszych absolwentów naszego Ośrodka – Szczepana Jankowskiego. Jest to postać zasłużona dla miasta Bydgoszczy: jest patronem jednej z bydgoskich ulic w dzielnicy Śródmieście, a na kamienicy w której mieszkał, przy ul. Śniadeckich 55, z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy, umieszczono tablicę poświęconą jego pamięci.

Dla Społeczności naszego Ośrodka kilka słów o naszym Bohaterze:
Szczepan Jankowski – urodził się 26 grudnia 1900 roku we wsi Wudzyn położonej niedaleko Bydgoszczy. W wieku 8 lat, w wyniku przebytej odry, stracił wzrok. Dnia 21 sierpnia 1908 roku został przyjęty do Prowincjonalnego Zakładu dla Niewidomych w Bydgoszczy. W szkole zauważono jego talent muzyczny i postanowiono, że będzie się kształcił w zawodzie organisty i stroiciela instrumentów. W 1915 roku rozpoczął równocześnie naukę gry na fortepianie i skrzypcach w bydgoskim Konserwatorium Muzycznym im. Wilhelma Winterfelda. Naukę w Krajowym Zakładzie dla Ociemniałych ukończył 30 czerwca 1920 roku. Od 1921 roku Jankowski rozpoczął pracę jako drugi organista w kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa przy Placu Piastowskim w Bydgoszczy. Funkcję pierwszego organisty objął w roku 1928 roku w tym samym kościele. W latach 1926-1930 uczył się w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu, w klasie fortepianu u profesora księdza Wacława Gieburowskiego. Na tej uczelni otrzymał dyplom organisty-wirtuoza. Od 1935 roku studiował zaocznie w Akademii Muzycznej w Lipsku i w Monachium. W 1939 roku otrzymał Stypendium Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, jednak wyjazd do Paryża uniemożliwił mu wybuch II wojny światowej. W okresie okupacji wykazał się dużą odwagą prowadząc działalność konspiracyjną. Organy kościoła przy Placu Piastowskim służyły jako skrzynka kontaktowa, w które przechowywano ulotki. Z tego powodu był często wzywany na gestapo, musiał też opuścić zajmowane mieszkanie i przenieść się do piwnicy. W trakcie nabożeństw, grając na organach, w pieśni liturgiczne wplatał fragmenty pieśni patriotycznych. Po II wojnie światowej koncertował w Polsce i za granicą, komponował i dyrygował zespołami chóralnymi, propagując muzykę sakralną. Posługiwał się nutami brajlowskimi (brajlowską notacją nutową), zapisując z ich pomocą swoje kompozycje, m.in. pieśni i hymny. Skomponował ponad sto trzydzieści utworów, w tym cztery msze. Za swoją ofiarną, długoletnią pracę na rzecz Kościoła, Ojciec Święty Paweł VI odznaczył go w 1964 roku medalem „Pro Eccelesia et Pontifice”. Zmarł 7 kwietnia 1990 roku w Bydgoszczy i został pochowany na cmentarzu parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa przy ulicach Ludwikowo i Rynkowskiej.
Maciej Basiński, Michał Frąszczak