Uczniowie szkół ponadpodstawowych LO i T uczestniczyli w ciekawych warsztatach przyrodniczych w laboratorium Instytutu Ochrony środowiska UKW w Bydgoszczy. Podczas zajęć zapoznali się z cechami charakterystycznymi grzybów, obejrzeli prezentacje multimedialna o nich. Wykorzystywali do ich rozpoznawania mikroskop np. purchawki. Mieli możliwość poznawania prawdziwych okazów, ich rozpoznawania po cechach, odróżniania trujących od jadalnych. Zdaniem uczniów takie zajęcia edukacyjne były świetnym pomysłem. Można było wspólnie spędzić miło czas, ucząc się przy tym. Zajęcia tego typu potrafiły być bardzo pomocne, a nawet niezbędne do uratowania komuś życia. Jako, że nasze poniedziałkowe zajęcia dotyczyły grzybów, to właśnie o nich uzyskaliśmy bardzo ważne i pomocne informacje. Teraz już wiemy, jak odróżnić trującego grzyba od dorodnego, jadalnego owocnika.

Na przyszłość również będziemy wiedzieli , że należy być bardziej uważnym, bo grzyby to nie taka prosta sprawa, łatwo można się pomylić, a to może nieść za sobą tragiczne skutki. Po tych zajęciach również mieliśmy okazję przekazać istotne informacje o grzybach swojej rodzinie, okazało się, że wielu ważnych rzeczy nie wiedzieli, ale teraz już na pewno nikomu nic się nie stanie. Oto przykłady grzybów: Muchomor- to jeden z najbardziej znanych grzybów trujących, jego nazwa wywodzi się od słów „mucha” i przekształconego, dawnego słowa „mur”, oznaczającego substancję, środek trujący. Nazwa ta wzięła się od tego, iż kiedyś muchomorów używano, jako środka na muchy. Padały one po kontakcie z tym grzybem. Muchomor czerwony to odmiana muchomora, której dzięki jej charakterystycznym wyglądzie, raczej nie da się pomylić z innym grzybem. Jak sama nazwa wskazuje, grzyb ten jest czerwony, posiada on również na kapeluszu białe plamki. Należy jednak być uważnym, ponieważ ten muchomor nie zawsze ma piękny, wyraźny, jaskrawy kolor czerwony. Często zdarza się, iż grzyb ten jest np. nieco wyblakły i wtedy jego kolor jest bardziej zbliżony do koloru pomarańczowego. Zdarza się również, że muchomor na swoim kapeluszu ma tylko kilka, bądź zupełnie żadnej plamki. Może się tak zdarzyć, gdyż charakterystyczne białe plamki, nie są tak naprawdę zwykłym ubarwieniem skórki kapelusza, lecz są to pozostałości po osłonce i wraz z wzrostem i dojrzewaniem muchomora plamki te mogą się wykruszać i znikać. Muchomor sromotnikowy znacznie różni się wyglądem od muchomora czerwonego. Natomiast kształtem kapelusza i trzonu przypomina niektóre jadalne grzyby, np. czubajkę kanię (z nią najczęściej jest mylony), dlatego łatwo go pomylić. Jest możliwość odróżnienia muchomora sromotnikowego od innych jadalnych grzybów np. czubajki kani, natomiast jest potrzebna do tego znajomość cech charakterystycznych tego muchomora, a są to np.: Kolor blaszek w przypadku muchomora sromotnikowego jest zawsze biały, natomiast czubajka kania posiada blaszki koloru beżowego. Trzon w przypadku sromotnika jest gładki, natomiast u kani jest on smukły i długi, z zygzakowatym wzorem, w środku pusty. Pierścień muchomora sromotnikowego jest kołnierzykowaty , zwisający i silnie przywiera do trzonu, natomiast czubajka kania na ruchomy pierścień. Charakterystyczna dla muchomora sromotnikowego pochwa, czyli pozostałości po osłonce całkowitej. Znajduje się ona przy nasadzie trzonu. Często pochwa grzybów jest częściowo lub całkowicie ukryta pod ziemią, dlatego do identyfikacji potrzebny jest cały owocnik. Należy pamiętać, iż jeśli się nie jest pewnym co do gatunku owocnika i nie zna się zupełnie w żadnym stopniu na grzybach, lepiej nie wybierać się na grzybobranie, aby z braku wiedzy nikomu nic się nie stało.
Opracowała Magdalena Hawryłkiewicz wraz z uczniami klasy 4LOp